Με αφορμή το βίγκαν μπέργκερ που λάνσαρε δοκιμαστικά η McDonald’s όπως βέβαια και τα βίγκαν Βιτάμ που έβγαλε η Ελαϊς, ή το γάλα αμυγδάλου της Όλυμπος, ξεκίνησε πάλι μια τεράστια συζήτηση. Μια συζήτηση στην οποία οι βίγκαν δηλώνουν είτε ότι χαίρονται που κυκλοφορούν βίγκαν προϊόντα, είτε ότι δεν θα αγόραζαν ποτέ από μεγάλες πολυεθνικές/εταιρείες που κάνουν πειράματα στα ζώα κλπ.

Καταρχάς να πω εδώ ότι δεν έτρωγα στα McDonald’s ούτε ως κρεοφάγος. Επίσης δεν αγοράζω προϊόντα της Unilever (της εταιρείας που βγάζει το Βιτάμ) ή της Όλυμπος. Για τα McDonalds ο λόγος είναι προφανής. Δεν έχουν ούτε φαγητά που να μπορώ να φάω, ούτε θεωρώ τα πιάτα τους καλής ποιότητας (ακόμη και για όσους τρώνε κρέας).

Για τα προϊόντα της Unilever και της Όλυμπος, οι λόγοι είναι διαφορετικοί. Γιατί να πάρω έναν χυμό πορτοκαλιού Όλυμπος και με τον τρόπο αυτό να ενισχύσω οικονομικά μια γαλακτοβιομηχανία; Γιατί να πάρω οτιδήποτε από την Unilever ενώ μπορώ να αγοράσω κάτι αντίστοιχο από μια εταιρεία που δεν κάνει πειράματα σε ζώα;

Συνεπώς είμαι και εγώ της άποψης ότι οι βίγκαν, αν έχουμε επιλογές, καλό θα ήταν να μην ενισχύουμε εταιρείες που συμμετέχουν στην κακοποίηση/θανάτωση/εκμετάλλευση ζώων. Στο βαθμό που μπορεί και αντέχει ο καθένας μας βέβαια. Ένας εργένης που μένει στο κέντρο της Αθήνας έχει πολύ μεγαλύτερη ευελιξία στο τι θα αγοράσει από έναν γονέα στην επαρχία.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι θα ήμουν και εναντίον του MacVegan, ή των βίγκαν Βιτάμ ή του γάλακτος αμυγδάλου της Όλυμπος. Αντιθέτως: η άποψη μου είναι ό,τι ένας βίγκαν θα πρέπει να τα αγοράζει.

Ναι, όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν είναι σκόπιμο να υποστηρίζουμε εταιρείες που εκμεταλλεύονται ζώα. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, υπάρχουν και άλλοι παράμετροι.

Για τις εταιρείες αυτές η κυκλοφορία τέτοιων προϊόντων είναι μια δοκιμαστική κίνηση. Προσπαθούν να διαπιστώσουν αν υπάρχει αγορά για προϊόντα βίγκαν. Αν οι βίγκαν τα σαμποτάρουν τότε θα συμβούν δύο πράγματα:

1) Οι εταιρείες αυτές θα σταματήσουν να τα βγάζουν. Και ενώ για κάποιους που έχουμε πολλές επιλογές αυτό δεν είναι κακό, για αρκετούς άλλους σημαίνει ότι δεν θα έχουν τίποτε άλλο να αγοράσουν. Σκεφτείτε π.χ. περιοχές με μόνο ένα σούπερ-μάρκετ ή επαρχία κλπ.

Άρα ενώ εμείς δεν θα έχουμε πρόβλημα, κάποιοι άλλοι θα αναγκάζονται να αγοράζουν προϊόντα με ζωικά ή να μην παίρνουν τίποτα. Κάτι αρνητικό και για τους ίδιους και για τα ζώα.

2) Δίνουμε το μήνυμα στις υπόλοιπες επιχειρήσεις ότι δεν υπάρχει αγορά για βίγκαν προϊόντα. Σκεφτείτε για παράδειγμα, μια εταιρεία που ανταγωνίζεται την Unilever στα προϊόντα ψυγείου. Ας υποθέσουμε επίσης ότι αυτή η εταιρεία δεν κάνει πειράματα σε ζώα.

Προφανώς λοιπόν και θα προτιμούσαμε να αγοράζουμε τα προϊόντα της σε σχέση με εκείνα της Unilever. Εφόσον αυτά θα ήταν βίγκαν βέβαια. Αλλά βλέποντας αυτή η εταιρεία ότι η Unilever απέτυχε, θα διστάσει να βγάλει μια βίγκαν μαργαρίνη. Ποιο στέλεχος θα ρισκάρει να προτείνει στους ανώτερους του την κυκλοφορία ενός προϊόντος σε έναν τομέα που ακόμη και η Unilever ή τα McDonald’s απέτυχαν; Κανένα φυσικά!

Το ίδιο φυσικά ισχύει για όλες τις εταιρείες. Θα λάβουν το μήνυμα ότι τα βίγκαν προϊόντα δεν τα θέλει κανείς. Άρα η ζωή των βίγκαν θα γίνει συνολικά πιο δύσκολη. Πράγμα όχι απαραίτητα κακό βέβαια.

Αυτό που είναι απαραίτητα κακό όμως, είναι ότι, ταυτόχρονα, θα δυσκολευτεί και η μετάβαση σε έναν βίγκαν τρόπο ζωής για έναν vegetarian/flexitarian/reducetarian. Και αν νομίζετε ότι το γεγονός είναι ασήμαντο γιατί βίγκαν πρέπει να είναι μόνο όσοι είναι πραγματικά ιδεολόγοι, ακέραιοι, σωστοί και όλα τα σχετικά, θα σας υπενθυμίσω ότι για τα ζώα δεν είναι καθόλου ασήμαντο.

Όσο μειώνεται η κατανάλωση ζωικών, τόσα λιγότερα ζώα υποφέρουν/θανατώνονται. Αν και αυτό το θεωρείτε ασήμαντο, τότε μάλλον βρίσκεστε σε λάθος σελίδα.

Τι θα έπρεπε να κάνει λοιπόν ένας βίγκαν; Κατά τη γνώμη μου να κινηθεί στρατηγικά. Αυτό σημαίνει να αγοράζει και το McVegan και τα βίγκαν προϊόντα της Unilever και το γάλα αμυγδάλου της Όλυμπος (ή της κάθε Όλυμπος και της κάθε Unilever).

Ες αεί; Όχι βέβαια!

Μόνο μέχρι να πάρουν το μήνυμα και οι άλλες εταιρείες. Μόνο μέχρι να βγουν και να καθιερωθούν στην αγορά τα βίγκαν προϊόντα ως κάτι που πρέπει να έχει στη γκάμα της κάθε επιχείρηση. Μικρή και μεγάλη. Από τα MacDonald’s και τη Unilever, μέχρι το συνοικιακό σουβλατζίδικο και mini market.

Μόλις το πετύχουμε αυτό, φυσικά και θα σταματήσουμε να αγοράζουμε από εταιρείες που κακοποιούν ζώα. Μέχρι τότε όμως οφείλουμε να κάνουμε τους απαραίτητους τακτικούς ελιγμούς. Να μην αφήσουμε την, δικαιολογημένη, απέχθεια μας για τέτοιες επιχειρήσεις να κρύψει από τα μάτια μας τον πραγματικό μας στόχο.

Και ο στόχος μας είναι ένας και συγκεκριμένος. Να μειωθεί όσο περισσότερο γίνεται η κακοποίηση και θανάτωση των ζώων. Ας κάνουμε λοιπόν ό,τι χρειάζεται ώστε να τον πετύχουμε.

Αλέξανδρος Φατσής

Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε κλικ εδώ και μοιράσου το με τους φίλους σου! Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο κάνε κλικ εδώ και μοιράσου το με τους φίλους σου!

Σχόλια