Απάντηση στο επιχείρημα: Η κτηνοτροφία δεν συμβάλλει στο πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας. Οι άνθρωποι πεινάνε επειδή δεν έχουν λεφτά να φάνε, όχι γιατί δεν φθάνουν τα σιτηρά. Αν είχαν λεφτά θα αγόραζαν.
Η τιμή κάθε προϊόντος καθορίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση. Αν σταματούσαμε να τρώμε κρέας, θα υπήρχε υπερπροσφορά σιτηρών. Αυτό θα έριχνε κατευθείαν την τιμή τους και θα έφθανε να συντηρηθούν όλοι οι άνθρωποι της Γης.
Υπάρχουν περιοχές στην Αφρική όπου καλλιεργούνται όσπρια για ζωοτροφές και εξάγονται, αντί να δοθούν στους πεινασμένους που βρίσκονται ακριβώς δίπλα. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι η αγορά του κρέατος σε χώρες του εξωτερικού —εκτός Αφρικής— είναι πράγματι κερδοφόρα.
Στην ουσία, δηλαδή, αυτοί που αγοράζουν κρέας επιβεβαιώνουν, μέσω της επιλογής τους, ότι είναι πιο επικερδές να πωληθεί η παραγωγή των οσπρίων στο εξωτερικό. Αν σταματούσαμε να καταναλώνουμε κρέας, ο αφρικανός καλλιεργητής θα αναγκαζόταν να πουλήσει την παραγωγή του στους συμπατριώτες του σε πολύ χαμηλότερη τιμή.
Τρώγοντας κρέας, εξασφαλίζουμε ότι οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις θα τρέφουν αγελάδες αντί για ανθρώπους. Επομένως, ασκούμε βία στον συνάνθρωπό μας, στερώντας του το δικαίωμα σε τροφή και σε αξιοπρεπή διαβίωση.
Επιπλέον, η αντίληψη ότι το πρόβλημα του υποσιτισμού στις χώρες του Τρίτου Κόσμου θα μπορούσε να λυθεί αν οι χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου τούς παρείχαν τα τρόφιμα που τους περισσεύουν (στην ουσία, δηλαδή, αυτά που πετάμε), είναι απολύτως εσφαλμένη.
Οι ποσότητες φαγητού που πετάμε είναι πολύ δύσκολο και δαπανηρό να πακεταριστούν ξανά, να ψυχθούν, να συλλεχθούν σε ένα σημείο, και στη συνέχεια να αποσταλούν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό, σε επίπεδο κόστους, να μειώσουμε την κατανάλωση κρέατος.
Η όποια μείωση της ζήτησης των σιτηρών/οσπρίων για ζωοτροφές θα μειώσει αντιστοίχως και τις τιμές τους. Αυτό θα τα καταστήσει προσιτά και θα επιτρέψει στους φτωχούς πληθυσμούς να τα αγοράζουν ώστε να αμβλυνθεί το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας.