Μια ιδιαίτερα συχνή απορία των ανθρώπων που δεν είναι βίγκαν και ταυτόχρονα «επιχείρημα» κατά του βιγκανισμού, αποτελεί το ερώτημα: «Γιατί εσείς οι βίγκαν φτιάχνετε φαγητά που μοιάζουν με κρέας και δίνετε ονομασίες που θυμίζουν κρέας;».
Αυτή η απορία που συνήθως τίθεται προκειμένου να αποστομώσει τον «υποκριτή βίγκαν», πηγάζει από την άποψη ότι οι βίγκαν στερούνται σε γεύση. Και εφόσον στερούνται σε γεύση προσπαθούν να φτιάξουν φαγητά που θυμίζουν το κρέας ούτως ώστε να παρηγορηθούν.
Ποια είναι όμως η αλήθεια; Γιατί οι βίγκαν το κάνουν αυτό; Είναι άραγε υποκριτές; Ας δούμε παρακάτω μερικούς λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό:
1) Οι περισσότεροι δε γεννήθηκαν βίγκαν
Η συντριπτική πλειοψηφία των βίγκαν έκανε τη μετάβαση από την παμφαγική στη βίγκαν διατροφή σε κάποια φάση της ζωής τους. Με άλλα λόγια, μέχρι μια ηλικία είχαν συνηθίσει να τρώνε τροφές με συγκεκριμένες ονομασίες, σχήματα και… χρώματα!
Σε έναν συνειδητοποιημένο βίγκαν λοιπόν, δε λείπει η γεύση του κρέατος, ούτε προφανώς η ονομασία ενός φαγητού. Απλά κάποιος ο οποίος συνήθισε να τρώει μπιφτέκια με πατάτες, πλέον μπορεί να συνεχίσει να τρώει μπιφτέκια για τα οποία όμως δεν έχει πεθάνει κάποιο ζώο. Οπότε, ακολουθούν την ίδια συνταγή για παστίτσιο, μπιφτέκια, γιουβαρλάκια, κτλ χωρίς όμως να χρησιμοποιούν ζωικά.
Οπότε το «τι φαγητά» έχεις συνηθίσει να τρως επί χρόνια, είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τον οποίον εξακολουθούμε να διατηρούμε τις ίδιες συνταγές και λέξεις.
2) Οι βίγκαν δεν είναι καινοτόμοι μάγειρες
Σίγουρα κάποιοι βίγκαν τυχαίνει να είναι μάγειρες και σεφ. Αυτό δε σημαίνει όλοι οι υπόλοιποι από τη στιγμή που έγιναν βίγκαν πρέπει να στρωθούν και να βρουν νέες συνταγές για φαγητά που δεν προϋπήρχαν ή πόσο μάλλον νέους τίτλους φαγητών.
Ας κάνουμε εμείς όμως, στο άρθρο αυτό, μία προσπάθεια για τους φίλους κρεατοφάγους: Παίρνουμε μία κλασική συνταγή, π.χ. σουτζουκάκια με ρύζι. Φτιάχνουμε σουτζουκάκια από φακή. Αντί για το κλασικό κυλινδρικό σχήμα, ας τα φτιάξουμε στρογγυλά. Στο δε ρύζι μας, προσθέτουμε αρακά ή ρεβίθια και ως δια μαγείας ανακαλύψαμε νέα συνταγή! Ας τους δώσουμε και ένα όνομα μιας και το «σουτζουκάκια» είναι πιασμένο. «Ρουμπουλάκια»! Καλύτερα τώρα;
3) Μία συνταγή μπορεί να εκτελεστεί με πολλούς τρόπους
Αυτό δεν είναι μία «πατέντα» που εισήγαγαν για πρώτη φορά οι βίγκαν. Αντιθέτως, είναι πολύ συχνό να υπάρχουν πολλές συνταγές για το ίδιο φαγητό στο διαδίκτυο. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να κάνουμε σουτζουκάκια από φακή, μπιφτέκι από μανιτάρια, γύρο από σέιταν, κλπ. Η συνταγή παραμένει περίπου ίδια. Αυτό που αλλάζει είναι τα υλικά, η γεύση και φυσικά, το γεγονός ότι κανένα ζώο δε χρειάστηκε να υποφέρει.
4) Είναι μία καλή τακτική για να δείξουμε στους υποψήφιους βίγκαν ότι δε θα στερηθούν τίποτα σε γεύση
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συμφωνούν μεν με το βιγκανισμό και τις αρχές του, αλλά από την άλλη κωλύονται να κάνουν τη μετάβαση φοβούμενοι ότι θα στερηθούν πολύ σε γεύση και επιλογές. Άλλωστε η προπαγάνδα πως οι βίγκαν τρώνε μόνο μαρούλια και χόρτα, είναι γεγονός πως ενδέχεται να έχει επηρεάσει πολύ κόσμο.
Οι βίγκαν εκδοχές λοιπόν, φαγητών που ο κόσμος είχε ταυτίσει με κρέας, είναι μία πολύ καλή απόδειξη πως οι βίγκαν δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους παμφάγους.
Έτσι λοιπόν, ένας μελλοντικός βίγκαν, θα πρέπει να γνωρίζει πως είναι σε θέση να φάει παστίτσιο, μουσακά, μπιφτέκια, burger, πίτσες, λουκάνικα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί.
Εν κατακλείδι, οι βίγκανς δε ζηλεύουν, ούτε στερούνται κάτι από τη διατροφή τους. Μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο για βίγκαν προϊόντα θα σας πείσει για αυτό. Άλλωστε, οι περισσότεροι βίγκαν μετά από μερικά χρόνια αποχής από το κρέας αηδιάζουν στην ιδέα να ξαναφάνε κρέας και κλείνουν τη μύτη τους στη μυρωδιά τους.